Onderaan deze pagina een fotogalerij waarin je alle foto’s rustig en groot kunt bekijken.
2021 De zevende foto in de jubileumactie “Ken je dorp” was niet moeilijk. Het was de Koepel op de Hullenberg op een foto uit 1930. De inzendingen tref je hier in willekeurige volgorde aan.
Iedere week is er een kleine prijsje te verdienen en de prijs van week 7 gaat naar: Ank Koster, gefeliciteerd!
Woensdag 30 juni komt deel 8, de slot aflevering, in het Bennekoms Nieuwsblad.
|
Jubileumactie “KEN JE DORP” In het Bennekoms Nieuwsblad verschijnen de komende tijd een aantal foto’s met een opdracht. |
Wat achtergrond informatie over De Koepel op de Hullenberg
De allereerste Koepel op de Hullenberg is waarschijnlijk al gebouwd tussen 1850 en 1860. In 1834 komen de bossen op de Hullenberg in handen van de familie Van Daalen. Albertus van Daalen liet in 1855 de villa “Dorpszicht” bouwen. Deze villa is in 1945 afgebroken, hier is nu het “Bart van Elstplantsoen”.
Albertus liet op de Hullenberg een koepel bouwen, bestaande uit palen (slieten) en een rieten dak. Ook de jeugd van toen wist al hoe je iets het beste kon slopen. Er moest dus ieder jaar onderhoud gepleegd worden. De jongste zoon van Albertus, Albertus Christiaan (1853-1939) schonk in 1922 de koepel aan de Bennekomse V.V.V. De houten koepel bleef een dankbare prooi voor de jeugd.
In 1927 besluit het V.V.V. bestuur om een deurcollecte te gaan houden voor herstel van de koepel. Van Daalen schrikt hiervan en biedt onmiddellijk aan om op zijn kosten een nieuwe te bouwen. Op 16 mei 1929 is de feestelijke overdracht van “een gloednieuwe stenen koepel met ijzeren bank en staalijzeren dak”. In zijn toespraak vraagt Mr. Van Daalen aan de hiervoor speciaal uitgenodigde jeugd, om deze koepel nu eens met rust te laten.
De aantrekkingskracht van de koepel is echter helaas nooit minder geworden. In 2003 is de toestand weer zo slecht, dat men besluit om maar weer een nieuwe te maken. Deze is toen meteen verplaatst en staat nu op de top van de Hullenberg in het verlengde van de laan.
Hoeveel Bennekommers hebben herinneringen aan deze koepel? Ik durf geen aantal te zeggen, enige duizenden?? Als de koepel zijn verhaal zou kunnen schrijven, kwam er een heel dik boek.
Henk Gijsbertsen
Miranda Mauritz-Elburg :
De plek van deze week was niet moeilijk, even opgezocht, was met de hoge temperaturen een goede verkoelingsplek, een hondenuitlaatgebied, ik ben er heen gegaan, hetzij eerst met de auto omdat ze er aan het werk zijn in de straat, en het laatste stuk kun je al helemaal niet met de auto.
Er lagen in vergelijking met wat op de foto te zien was, veel takken voor het koepeltje en ook wat opgefrommelde papiertjes in het koepeltje.
Ik ben er een keer tot begin van het hullerbergerbos geweest maar nog niet tot het koepeltje.
Jan van Eck:
Koepel of het koepeltje aan het einde van de Hullenberglaan Bennekom. Welke Bennekommer kent dit bijzondere gebouwtje niet? Wie heeft er nooit eens rondgescharreld?
Daar waar de foto uit de krant genomen is staat al jaren geen koepeltje meer.
Er werd in de 19e eeuw op de Hullenberg een koepeltje gebouwd omdat je van het hoge punt daar een heel mooi overzicht van ons dorp had. Het koepeltje is oorspronkelijk van takken etc. gemaakt. In 1929 kwam er een stenen koepel met zinken dak, die veel minder onderhoud nodig had. In de joop der jaren hebben de bomen het uitzicht belemmerd en was er van enig uitzicht niet veel meer over. Bij de laatste renovatie, in 2003, is het koepetje een paar honderd meter naar het noorden verplaatst, recht tegenover de Hullenberglaan. Vanuit de Hullenberglaan is het zicht naar het koepeltje nog mooier dan het uitzicht vanuit het koepeltje. Het heeft daar een mooie plaats gekregen.
Ank Koster:
Ai, ai, dát was zoeken!! Op de plek waar ie stond, niks te bekennen……………maar gelukkig even verderop, onze Koepel op de Hullenberg.
Ja, daar liggen vele voetstapjes. Daar spelen na een wandeling naar het bos, een aktiviteit met de zondagschool op het weitje erachter. Het oudste verhaal dat ik erover ken is verteld door mijn ouders: kort na de oorlog, de padvinderij/scouting was net opgericht in Bennekom. Mijn vader daarbij aktief als vaandrig/ ass. leider. Het gebeurde nogal eens dat er woeste spelen werden georganiseerd met de oorlog als thema. Zo ook deze keer: de jongens hadden een tocht gelopen en vonden bij de koepel een uitgemaakt vuurtje met daarbij een briefje; ‘Heinrich, heute abend an dieser Stelle”
“Hopman, mogen we er vanavond heen? Dan pakken we die landverraders!” De hopman was akkoord en tegen donker lagen de jongens in hinderlaag. En ja hoor, er klonk geritsel, gesluip en voorzichtig gefluister- als één man stoven de scouts op de “landverraders ‘af, een flink pak slaag was hun loon.
Toen later bleek dat deze heren in het spel zaten, was de teleurstelling groot.
De Almelose broer van mijn moeder (één van de vermeende boeven) heeft nog lang last gehad van blauwe plekken.
Doriet Willemen:
Deze week: Koepeltje Hullenberglaan
Het mooiste aan het koepeltje vind ik de ligging.
Ook het bos, de akkertjes en het heideveldje erachter zijn mooi.
Jan Huiberts:
Het bekende “koepeltje” achter aan de Hullenberglaan. Wij gingen hier in koudere jaren ( de zestigers )sleetje rijden. Mijn laatste echte herinnering is dat wij met onze Drumband van OBK de lopers van de Bosloop een muzikaal hartje onder de riem speelden.
Kijk hier voor alle ingezonden foto’s en een paar meer.
