Herman, Silvain, Paula en Mirjam Micheels (vlnr)

Salomon Micheels

Salomon Micheels werd op 7 mei 1877 in Arnhem geboren. Hij had drie broers. Zelf was hij de op een-na jongste van het gezin. Zijn vader was ‘opzichter bij den aanleg van Staatsspoorwegen’. Salomon werd meestal Silvain genoemd.

Toen Silvain groot was, werd hij handelaar in uurwerken (horloges en klokken). Hij reisde voor zijn werk door Nederland en naar Duitsland. Zo kwam hij ook in de winkel van een horlogemaker in Hamburg. Daar leerde hij de dochter van de horlogemaker kennen, Paula Abel. Ze werden verliefd op elkaar.
Silvain en Paula trouwden in 1907 en gingen in Nijmegen wonen. Daar werden hun eerste twee kinderen geboren, Mirjam in 1908 en Frederika in 1910. Hun derde kind, Herman, werd in 1913 geboren, nadat ze verhuisd waren naar Den Haag. Helaas overleed daar ook Frederika, die niet goed gezond geboren was.
Silvain had in Den Haag een groothandel (S. Micheels & Co.) in uurwerken en hij leverde aan juweliers in het hele land.

Toen de Duitsers Nederland in 1940 hadden bezet voerden ze steeds meer maatregelen in om de Joden het leven zuur te maken. Silvain zag dat gebeuren en waarschuwde in 1942 zijn zoon Herman: ‘Je moet maken dat je opdondert, ga het land uit!’. Dat deed Herman. Hij vluchtte via Frankrijk naar Zwitserland en heeft daar het einde van de oorlog afgewacht. De goede raad van zijn vader heeft hem waarschijnlijk het leven gered. Zijn zus Mirjam en haar gezin hadden minder geluk. Ze werden opgeroepen om zich te melden in kamp Westerbork. Daarvandaan zijn ze doorgestuurd en vermoord.

Silvain en Paula besloten zich niet te melden, maar doken onder. Paula vlak bij huis in Scheveningen. Silvain kwam terecht in Bennekom, op de Algemeer. Het huis waar hij onderdak vond staat er nog steeds. Toen Silvain er woonde, was het net gebouwd. De familie Schneider woonde er en verhuurde in de zomer kamers aan toeristen.
De zolder van het huis was groot, maar kaal en koud in de winter. Hier woonde Silvain samen met nog een andere onderduikster, Wilhemina Frenk-Labzowski. Ze konden via een trapje in een achterkamertje naar beneden, maar moesten erg voorzichtig zijn om niet te veel lawaai te maken. Vooral als er gasten logeerden moesten ze stil zijn. Niemand mocht merken dat er mensen op de zolder woonden.

Helaas is dat toch niet goed gegaan. Waarschijnlijk zijn Silvain en Wilhelmina verraden door een pensiongast die ze gehoord of gezien heeft.  Op 4 september 1943 stonden ineens Duitse agenten op de stoep. Ze wisten precies waar ze zoeken moesten en arresteerden Silvain en Wilhemina. Ze werden via Den Haag naar Westerbork gebracht en vandaar doorgestuurd naar Auschwitz in Polen. Silvain werd daar op 30 september 1943 vermoord.

Na de oorlog kwam zijn zoon Herman terug naar Nederland. De zaak van zijn vader bestond officieel nog. Herman verkocht hem aan een juwelier uit Arnhem, die de naam S. Micheels & Co. liet bestaan. En nu, meer dan 70 jaar later, bestaat de zaak nog steeds! Zo leeft Silvain Micheels toch een beetje voort…

Voor meer informatie zie het boek, klik HIER