Grepen uit de Kroniek van de Historische Vereniging Oud-Bennekom
1958: Een monument voor Max van Hoffen (1911-1955)
Op 26 augustus 1955 ging een schok door het dorp toen bekend werd dat Ir. Max van Hoffen op 44 jarige leeftijd plotseling was overleden. Hij was een actief en alom gewaardeerd lid van de Bennekomse samenleving, waarin hij een grote leegte achterliet.
In 1945 was Bennekom gehavend uit de tweede wereldoorlog gekomen. De meeste mensen wilden vooruit kijken en vernieuwen. Men had maar weinig oog voor historie en waardevol erfgoed. Ruïnes en puinhopen moesten maar snel wijken voor nieuwbouw. Maar Max van Hoffen, sinds 1943 na een Wageningse studie inwoner van Bennekom, keek verder. Toen in 1945 de havezate Boekelo door sloop werd bedreigd wist hij deze op tijd te redden. Hierop volgend richtte hij in 1946 de Stichting Oud Bennekom op en werd hij daarvan de eerste voorzitter. In de jaren daarna bleven dank zij hem nog meer boerderijen en molens in de regio behouden. Mede door zijn enorme netwerk en contactuele vaardigheden heeft hij veel voor Bennekom bereikt. Hij was de motor achter talloze initiatieven.
Op initiatief van Prof. dr. C.H. Edelman verscheen in november 1958 het boek ‘Een Veluws Dorp – Een herinneringswerk voor Ir. M.M. van Hoffen’. Samengesteld door een kring van vrienden, waaronder wetenschappers van naam. De Provincie Gelderland verleende f 2.000 subsidie, de Gemeente Ede f 1.000. Bovendien kocht de gemeente 100 exemplaren.
Ook kwam er een financiële bijdrage van mevr. H. van Hoffen-Deketh. Er werden 1.000 exemplaren van het boek gedrukt. In 1978 verscheen bij Gijsbers & van Loon in Arnhem een herdruk van het boek. Het wordt nog steeds gezien als standaardwerk op het gebied van de Bennekomse geschiedenis. Het is niet meer te koop maar digitaal te lezen op
https://oudbennekom.nl/een-veluws-dorp/
